Raportowanie niefinansowe ESG – część 2

W listopadzie 2022 r. Parlament Europejski przyjął dyrektywę w sprawie sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju. Obecnie przedsiębiorstwa przygotowują się do rozszerzenia dyrektywy i nieuniknione raportowanie. Niniejszy artykuł jest kontynuacją tematu rozpoczątego w artykule: Raportowanie – część 1

Wejście spółek w obowiązek raportowania, można podzielić na 3 fazy.

1. Faza I za rok 2024 – obowiązek raportowania, posiadają podmioty które raportowały pod dotychczasową transponowaną Ustawę o rachunkowości, a obowiązek zastosowania pełnego raportowania z zakresu zrównoważonego rozwoju:
   1. Raportowanie indywidualne – największe z jednostek zainteresowania publicznego, które zatrudniają pond 500 pracowników oraz jeden z progów finansowych w art. 49b ust. 1 UoR, tj.:
      1. 85 mln PLN suma aktywów;
      2. 170 mln PLN przychody netto.
   2. Raportowanie skonsolidowane –jednostki zainteresowania publicznego, będące jednostkami dominującą grupy kapitałowej, przekraczającej 500 pracowników oraz jeden z progów finansowych w art. 55 ust.2b UoR, tj.:
      1. z włączeniami konsolidacyjnymi: 85 mln PLN suma aktywów, 170 mln PLN przychody netto;
      2. bez wyłączeń konsolidacyjnych: 102 mln PLN suma aktywów, 204 mln PLN przychody netto 
2. Faza II – za rok 2025 –wszystkie pozostałe duże przedsiębiorstwa zarówno notowane jak i  nienotowane, czy też pozostałe duże grupy kapitałowe raportują (tj. wszelkiej wielkości jednostki dominujące w dużych grupach kapitałowych) – obowiązek zastosowania pełnych ESRS posiadają:
   1. Raportowanie indywidualne – pozostałe duże spółki (tj. przekraczające dowolne dwa z trzech kryteriów:
      1. 250 pracowników, 
      2. progi finansowe w art. 49b ust. 1 UoR)
   2. Raportowanie skonsolidowane – reszta spółek będących jednostkami dominującą dużej grupy kapitałowej (czyli jeśli grupa przekracza dowolne dwa z trzech kryteriów:
      1. – 250 pracowników,
      2. progi finansowe w art. 55 ust. 2b UoR); 

3. Faza III – za rok 2026 – małe i średnie spółki giełdowe a także specyficzne rodzaje jednostek – (do wyboru stosowania pełnych albo uproszczonych ESRS)
   1. tylko raportowanie indywidualne: małe i średnie spółki giełdowe (przekraczające dwa z trzech progów dla mikrojednostek z art. 3 ust. 1a UoR i równocześnie nieprzekraczające dwóch z trzech progów dla dużych jednostek (250 pracowników, dwa progi finansowe z art. 49b ust.1 UoR))

Obecne funkcjonowanie raportowania niefinansowego

Obecnie prócz podanego zakresu nie występują jeszcze ujednolicone standardy raportowania niefinansowego. Przedsiębiorstwa często nie widzą, w jaki sposób mają przygotować dokument aby był prawidłowy.

Przykładem raportów mogą być raporty opublikowane w 2018 r. przez spółki z Giełdy Papierów wartościowych za 2017 r.  – Grupa Żywiec S.A. oraz Bank Zachodni WBK S.A. Oba raporty są zróżnicowane pod względem merytorycznym oraz objętościowym. Raport Grupy Żywiec, który liczył około 20 stron i zawierał sporo treści oraz niewiele wskaźników. Struktura sprawozdania zawierała 10 pkt, m.in. : wstęp, obszar działalności i strukturę przedsiębiorstwa, model biznesowy oraz strategię, zarządzanie – ryzykiem, etyką i przeciwdziałanie korupcji, obszarem społecznym, obszarem odpowiedzialnej konsumpcji alkoholu czy obszarem środowisko naturalne.

Z kolei raport niefinansowy Banku Zachodniego WBK S.A. liczył 9 i przestawiał następującą strukturę: podstawy prawne,  model biznesowy jednostki oraz kluczowe wskaźniki niefinansowe, zarządzanie ryzykiem, czy też polityki z zakresu społecznej odpowiedzialności oraz ich wyniki (tj. zagadnienia – przeciwdziałania korupcji, pracownicze, poszanowania praw człowieka, społeczne, środowiskowe).

Ogólne zasady raportowania.

Przedsiębiorstwo musi ujawnić istotne informacje dotyczące wpływu prowadzenia działalności gospodarczej na zrównoważony rozwój, ryzyka a także możliwości zgodnie z obowiązującymi ESRS. Obowiązujące ESRS upoważniają do:

• raportowania w ramach ujawnień standardowych dotyczących poszczególnych sektorów; 
• ujawnienia standardowe są uzupełniane przez ujawnienia specyficzne dla danego podmiotu, które zostaną opracowane zgodnie z zasadami określonymi w  projekcie Standardu.

Przedsiębiorstwo w swoim raporcie niefinansowym dotyczącym zrównoważonego rozwoju, musi przedstawić następujące obszary sprawozdawczości:

• strategia oraz model biznesowy w odniesieniu do zagadnienia zrównoważonego rozwoju – czyli długoterminowy plan działania przedsiębiorstwa umożliwiający wygenerowanie zysku ze sprzedaży. Obejmuje on kwestie strategiczne, finansowe oraz operacyjne. Są on tworzone w celu budowy oraz utrzymania przewagi konkurencyjnej;
• zarządzanie, a także organizacja w odniesieniu do zagadnienia zrównoważonego rozwoju;
• ocena istotności wpływu, ryzyka (przedstawienie istotnych zagrożeń związanych z prowadzoną działalnością jednostki, które mogą wywierać niepożądany wpływ na zagadnienia poruszonych w polityce, a w tym ryzyka powiązanych z produktami przedsiębiorstwa lub relacjami z zewnętrznym otoczeniem, w tym również z kontrahentami oraz opis zarządzania z możliwym ryzykiem) oraz możliwości związanych z zagadnieniem zrównoważonym rozwojem;
• środki wdrożeniowe, politykę (opis rodzaju polityki prowadzonej przez jednostki w zakresie zagadnień pracowniczych, społecznych, przeciwdziałania korupcji, środowiska naturalnego oraz poszanowania praw człowieka oraz ich rezultat), cele a także działania i plany działania, alokację zasobów;
• wskaźniki wydajności – kluczowe niefinansowe wskaźniki efektywności związane z prowadzoną działalnością przedsiębiorstwa.

Pierwsze trzy obszary raportowania są objęte standardami przekrojowymi, ponieważ dotyczą kilku lub wszystkich tematów. Dwa ostatnie obszary sprawozdawczości są objęte standardami tematycznymi.

Standardowe wymogi dotyczące ujawniania informacji określone są w ESRS i mają zastosowanie, do każdego podmiotu gospodarczego.  Przedsiębiorstwo przedstawia następujące tematy dotyczące zrównoważonego rozwoju:

• kwestie środowiskowe
• kwestie społeczne; 
• kwestie związane z zarządzaniem.

Zagadnienia niefinansowe można podzielić na następujące obszary:

1. Pracownicze:
   1. zagadnienia związane z różnorodnością pod względem płci, wieku, orientacji seksualnej, niepełnosprawności, wyznawanej religii itp.;
   2. warunki pracy i zatrudnienia;
   3. bezpieczeństwo i zdrowie w miejscu pracy;
   4. zarządzanie kapitałem ludzkim, rekrutacją oraz ścieżkami kariery;
   5. partycypacja (zaangażowanie oraz uczestnictwo pracowników;
   6. system edukacji czy szkolenia;
   7. podnoszenie prawa wolności do zrzeszania oraz stosunki z związkami zawodowymi.

2. Społeczne:
   1. kontrolowanie satysfakcji pracowników;
   2. stosunki ze społeczeństwem, konsumentami;
   3. odpowiedzialne prowadzenie badań, a także marketingu;
   4. informacje dotyczące oddziaływanie produktów na zdrowie oraz bezpieczeństwo.
3. Przeciwdziałanie korupcji:
   1. prowadzenie odpowiedniej polityki oraz wprowadzanie procedur, narzędzi czy systemów zarządczych mających na celu zapobieganie występowaniu zjawiska korupcji czy łapownictwa
   2. funkcjonowanie mechanizmu sygnalistów
   3. edukacja oraz szkolenia w zakresie przeciwdziałania korupcji.
4. Środowisko naturalne:
   1. zapobieganie zanieczyszczeniom oraz kontrola jakości środowiska;
   2. odziaływanie na środowisko w skutek używania produktów oraz usług oraz ich utylizacja;
   3. sposób zarzadzania odpadami;
   4. oddziaływanie na środowisko w związku ze zużyciem energii;
   5. emisje do atmosfery bezpośrednie lub pośrednie;
   6. ochrona źródeł wody czy też bioróżnorodności;
   7. oddziaływanie na środowisko w związku z transportem.
5. Poszanowanie praw człowieka:
   1. rodzaje metod zapobiegania łamaniu praw człowieka, w tym przez partnerów biznesowych;
   2. prawa człowieka, w szczególności ich zakres np. właścicieli niewielkich gospodarstw rolnych, praw pracowników, migrantów,  osób zatrudnionych na określony czas, rodzin pracowników, dzieci, rdzennych społeczności;
   3. rodzaje metod zapewnienia wynagrodzenia i naprawy w sytuacjach, w których doszło do złamania praw człowieka;
   4. oczekiwania odnoszące się do poszanowania praw człowieka stawiane przez spółkę pracownikom i partnerom biznesowym.

Kluczowe przy raportowaniu niefinansowym jest, to że spółka musi zbadać ważność zagadnień niefinansowych, tj: 

• istotność oddziaływania danego zagadnienia na spółkę;
• istotność odziaływania spółki na konkretne zagadnienie.

Ważność informacji należy ocenić nie tylko z punktu widzenia spółki ale jednocześnie
w kontekście różnych grup interesariuszy. Nie należy również zapomnieć o łańcuchu dostaw, który w treści ustawy przywołany jest określeniem „relacji z otoczeniem zewnętrznymi,
w tym z kontrahentami”. Należy przedstawić co najmniej kilka podstawowych informacji dotyczących konstrukcji oraz struktury łańcucha dostaw, a także o znaczeniu niefinansowych informacji z niego pochodzących. Jeżeli jest to uznawane za istotne, należy również podać informacje, pozwalające ocenić – w jaki sposób oraz w jakim stopniu łańcuch dostaw oddziałuje na rozwój, pozycje i wydajność spółki oraz jaki jest wywierany przez nią wpływ.

Zadaniem przedmiotowych standardów jest określenie, a także  ujednolicenie raportowanych informacji przez zobowiązane przedsiębiorstwa. Wprowadzenie ich ma na celu zharmonizowanie sprawozdawczości w obszarze zrównoważonego rozwoju w Unii Europejskiej. Ideą wprowadzonych reguł raportowania jest doprowadzenie do swobodnego porównywania informacji w zakresie Environment, Social and Governance (ESG) udostępnianych przez różne podmioty w podobny sposób jak przy raportach finansowych dla zainteresowanych osób. Przepisy dyrektywy  o sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (tzw. dyrektywa CSRD) przedstawiają ramy sprawozdawczości
w zakresie zrównoważonego rozwoju. Raportowanie odbywać się według jednolitych standardów – ESRS (European Sustainability Reporting Standards). 

Przedmiotowe standardy będą doprecyzowywać, jakie dane czy informacje  ujawniane przez podmioty podczas sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju. 

Standardy przede wszystkim mają gwarantować jakość raportowanych informacji przez zobowiązane jednostki w ramach sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju. Ich treść będzie wręcz zmuszać podmioty do ujawniania danych istotnych, weryfikowalnych, oraz porównywalnych. Jednocześnie legislator unijny zakłada, aby standardy nie nakładały nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych w związku z nowymi wymaganiami ESG.

Dyrektywę CSRD ze względu na standardy sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju podzielić można na dwie kategorie:

• standardy określające, które informacje jednostka ma obowiązek ujawniać niezależnie od sektora, w jakim prowadzi działalność, 
• standardy wskazujące, które informacje odnoszące się do danego sektora muszą być ujawniane przez podmioty.

Standardy niezależne od sektora będą miały zastosowanie do wszystkich podmiotów zobowiązanych do raportowania na podstawie dyrektywy CSRD, z uwzględnieniem zasady podwójnej materialności, o której będzie mowa poniżej.

Opracowanie standardów sektorowych wiąże się z faktem, iż w niektórych dziedzinach gospodarki skala wpływu i ryzyka kwestie związane z rozwojem zrównoważonym jest wyższa niż w pozostałych sektorach. Równocześnie przedsiębiorstwa działające
w konkretnym sektorze, mierzą się często z tymi sami albo podobnymi zagrożeniami względem ESG, oraz ich oddziaływane jest podobne na te kwestie.

Przyjęcie przez Komisję UE standardów sektorowych pozwoli wszystkim zainteresowanym osobom na analizę ujawnianych informacji przez przedsiębiorstwo z uwzględnieniem specyfiki działalności. Umożliwi to na dokładniejsze zrozumienie realnego wpływu podmiotu na kwestie związane ze zrównoważonym rozwojem. Dodatkowo, porównanie firm działających w tej samej branży stanie się znacznie prostsze i bardziej przystępne dla zainteresowanych. Może to być pomocne przy podejmowaniu decyzji dotyczących inwestycji w spółki z danego sektora.

15 listopada 2022 r. EFRAG przyjęło treść 12 projektów standardów raportowania niezależnych od sektora, a 22 listopada 2022 r. projekty standardów zostały przekazane do Komisji Europejskiej. W tabeli x została zaprezentowana systematyka projektów:

Tabela 1. Projekty standardów sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju niezależnych od sektora

Projekty standardów sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju niezależnych od sektora
Standardy przekrojowe		ESRS 1 General Requirements (Wymagania ogólne) ESRS 2 General Disclosures (Ujawnienia ogólne)
Standardy tematyczne	Environment (Środowisko)	ESRS E1 Climate change (Zmiana klimatu) ESRS E2 Pollution (Zanieczyszczenie) ESRS E3 Water and marine resources (Woda i zasoby morskie) ESRS E4 Biodiversity and ecosystems (Bioróżnorodność i ekosystemy) ESRS E5 Resource use and circular economy (Korzystanie z zasobów i gospodarka o obiegu zamkniętym)
	Social (Społeczeństwo)	ESRS S1 Own workforce (Zatrudnienie) ESRS S2 Workers in the value chain (Pracownicy w łańcuchu wartości) ESRS S3 Affected communities (Dotknięte społeczności) ESRS S4 Consumers and end-users (Konsumenci i użytkownicy końcowi)
	Governance (Ład korporacyjny)	ESRS G1 Business conduct (Praktyki biznesowe)

Źródło: Dyrektywa CSRD – część III, https://crido.pl/blog-law/dyrektywa-csrd-czesc-iii/ [dostęp 20.06.2023].

Projekty standardów, które zostały przygotowane przez EFRAG, obejmują ponad 80 wymagań ujawnień, jakościowych zarówno, jak i ilościowych. Każde z tych wymagań wskazuje na konkretne dane, które należy uwzględnić w raportowaniu. Zgodnie z European Single Reporting Format (ESRS), jednostki będą zobowiązane do ujawnienia wszystkich istotnych informacji dotyczących wpływu, ryzyk i szans związanych z kwestiami środowiskowymi, społecznymi oraz zarządzaniem. Informacje te mają na celu umożliwić zrozumienie wpływu jednostki na te obszary oraz wpływu tych obszarów na wyniki, rozwój czy też pozycję jednostki.

Pierwsze dwa projekty, ESRS 1 i ESRS 2, są tzw. standardami przekrojowymi. Mają one zastosowanie do aspektów związanych z zrównoważonym rozwojem. 

ESRS 1 jest rodzajem przewodnika, który wskazuje jak raportować zgodnie
z pozostałymi standardami. Z kolei ESRS 2 określa informacje, jakie jednostki będą musiały obowiązkowo ujawniać na poziomie ogólnym, dotyczące wszystkich obszarów zrównoważonego rozwoju. Pozostałe projekty dotyczą standardów tematycznych, które będą zawierać szczegółowe wymogi w zakresie konkretnych kwestii środowiskowych, społecznych i związanych z ładem korporacyjnym.

Warto zaznaczyć, że wymogi dotyczące ujawnień nie są sobie równe pod względem szczegółowości informacji wymaganych od jednostek raportujących. Niektóre wymagania dotyczą bardzo zwięzłych i prostych informacji, podczas gdy inne będą wymagały większego nakładu pracy i zaangażowania profesjonalistów w celu zebrania niezbędnych danych. 

W projekcie ESRS 2 przygotowano opis co i w jaki sposób powinno zostać zaprezentowane w raporcie. W dokumencie jest poruszona kwestia:

• strategii i modelu biznesowego;
• ładu zarządczego
• badanie istności wpływów ryzyk i szans dotyczących zrównoważonego rozwoju.

Przedsiębiorca w celu przedstawienia wszystkich zagadnień dotyczących strategii będzie musiał przedstawić:

• 2-SBM 1 – Ogólny zarys strategii i modelu biznesowego;
• 2-SBM 2 –  Poglądy, interesy i oczekiwania interesariuszy; 
• 2-SBM 3 – Wzajemne oddziaływanie wpływów i strategii oraz modelu biznesowego przedsiębiorstwa;
• 2-SBM 4 – Wzajemne oddziaływanie ryzyk i szans i strategii oraz modelu biznesowego przedsiębiorstwa.

W przypadku ładu zarządczego, należy przedstawić:

• 2-GOV 1 – Role i odpowiedzialność organów administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych przedsiębiorstwa
• 2-GOV 2 – Informowanie organów administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych przedsiębiorstwa o zagadnieniach zrównoważonego rozwoju 
• 2-GOV 3 – Zagadnienia zrównoważonego rozwoju, którymi zajmowały się organy administracyjne, zarządzające lub nadzorcze przedsiębiorstwa 
• 2-GOV 4 – Włączenie strategii dotyczącej zrównoważonego rozwoju i jej efektów
  w systemy wynagrodzeń 
• 2-GOV 5 – Oświadczenie na temat należytej staranności

Poniżej przedstawiono przykłady wymagań dotyczących ujawnień na podstawie projektów standardów opublikowanego przez EFRAG.

Tabela 2. Przykłady wymogów ujawnień

Wymóg ujawnień
Wymóg ujawnień GOV-2	Wymóg Ujawnienia S1-15 (ESRS S1)	Wymóg Ujawnienia E1-5 (ESRS E1)
Jednostki będą informować, jak organy administracje, nadzorujące czy zarządzające informowane są o kwestiach zrównoważonego rozwoju, m.in. ujawnienie wykazu istotnych wpływów, ryzyk i szans, którymi zajmowały się organy administracyjne, zarządzające i nadzorcze lub ich odpowiednie komitety w okresie sprawozdawczym	Przedsiębiorstwa będą zobligowane do raportowania o zakresie przyznawanych pracownikom uprawnień związanych z urlopem rodzinnym oraz o wykorzystywaniu tych uprawnień. Informacje te obejmują udokumentowanie odsetka pracowników uprawnionych do korzystania z urlopu rodzinnego oraz odsetka pracowników, którzy faktycznie skorzystali z tego rodzaju urlopów, uwzględniając podział ze względu na płeć.	Poddawanej ocenie będą wymagane od jednostek informacje dotyczące zużycia energii oraz mixów energetycznych, obejmujące podanie całkowitego zużycia energii w megawatogodzinach (MWh) związanego z ich własną działalnością. Informacje te będą zawierać: (i) Zużycie energii ze źródeł nieodnawialnych dla sektorów o dużym wpływie na klimat, z podziałem na zużycie paliw pochodzących z węgla i produktów węglowych, ropy naftowej i produktów naftowych. (ii) Zużycie energii ze źródeł odnawialnych, z uwzględnieniem zużycia paliw dla źródeł odnawialnych (takich jak biomasa, biogaz, odpady z paliw niekopalnych, wodór z odnawialnych źródeł) oraz zakupionej lub pozyskanej energii elektrycznej, ciepła i pary z odnawialnych źródeł. Ponadto uwzględnione zostanie zużycie energii wytworzonej we własnym zakresie.

Źródło: Dyrektywa CSRD – część III, https://crido.pl/blog-law/dyrektywa-csrd-czesc-iii/ [dostęp 20.06.2023].

Podsumowanie

Raportowanie niefinansowe, znane również jako sprawozdawczość niefinansowa lub raportowanie zrównoważonego rozwoju, odnosi się do praktyki przedstawiania informacji dotyczących aspektów społecznych, środowiskowych i związanych z zarządzaniem w ramach działalności organizacji. Najistotniejsze faktami dotyczącymi raportowania niefinansowym:

• Zakres tematyczny: Raportowanie niefinansowe koncentruje się na kwestiach społecznych, środowiskowych i zarządczych, które mają wpływ na organizację i jej interesariuszy. Tematy mogą obejmować praktyki zrównoważonego rozwoju, etykę biznesu, zaangażowanie społeczne, ochronę środowiska, zarządzanie ryzykiem itp.
• Wartość dla interesariuszy: Raportowanie niefinansowe dostarcza interesariuszom (np. inwestorom, klientom, pracownikom, społeczności lokalnej) istotnych informacji, które pomagają w ocenie wpływu organizacji na społeczeństwo i środowisko. Umożliwia także transparentność i odpowiedzialność organizacji w zakresie jej działań społecznych i środowiskowych.
• Kluczowe obszary raportowania: Raportowanie niefinansowe może obejmować różnorodne obszary, takie jak zarządzanie zasobami ludzkimi, społeczna odpowiedzialność biznesu, dywersyfikacja, jakość produktów, efektywność energetyczna, emisje gazów cieplarnianych, zaangażowanie społeczności lokalnej, relacje z dostawcami, praktyki korporacyjne i wiele innych.
• Spójność i wiarygodność: Kluczowe dla raportowania niefinansowego jest utrzymanie spójności i wiarygodności informacji. Organizacje powinny dostarczać rzetelne dane, korzystać z wiarygodnych źródeł informacji i zapewnić ich

Raportowanie niefinansowe jest szeroko uznawane za pozytywne i istotne narzędzie dla organizacji oraz społeczeństwa jako całości. Oto kilka powodów, dla których raportowanie niefinansowe jest uważane za dobre:

1. Udoskonalenie zarządzania: Raportowanie niefinansowe wymaga od organizacji przeglądu i oceny ich praktyk społecznych, środowiskowych i zarządczych. Ten proces pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz wprowadzenie efektywniejszych strategii zarządzania, co przyczynia się do lepszych wyników operacyjnych i długoterminowego sukcesu.
2. Transparentność i odpowiedzialność: Raportowanie niefinansowe umożliwia organizacjom udostępnienie informacji na temat ich wpływu na społeczeństwo i środowisko. Przez jawne przedstawienie danych i działań, organizacje stają się bardziej transparentne wobec swoich interesariuszy, co zwiększa ich zaufanie i odpowiedzialność za podejmowane działania.
3. Zarządzanie ryzykiem: W ramach raportowania niefinansowego organizacje identyfikują i oceniają różne czynniki ryzyka, takie jak zmiany klimatyczne, zmieniające się preferencje klientów czy zmiany regulacyjne. Dzięki temu mogą lepiej zrozumieć i zarządzać tymi ryzykami, minimalizując potencjalne negatywne skutki dla ich działalności.
4. Zwiększone zainteresowanie inwestorów: W ostatnich latach inwestorzy coraz bardziej zwracają uwagę na czynniki niefinansowe i społeczne, takie jak zrównoważony rozwój, etyka biznesu i zarządzanie ryzykiem. Raportowanie niefinansowe umożliwia organizacjom dostarczenie inwestorom dodatkowych informacji, które mogą wpływać na ich decyzje inwestycyjne.
5. Reputacja i konkurencyjność: Organizacje, które konsekwentnie raportują niefinansowe wyniki i podejmują działania w celu poprawy ich wpływu społecznego i środowiskowego, często cieszą się lepszą reputacją i zyskują przewagę konkurencyjną. Klienci, konsumenci i pracownicy często preferują firmy, które angażują się w działania społeczne i środowiskowe.

Chociaż raportowanie niefinansowe jest ogólnie postrzegane jako pozytywne, istnieją również pewne potencjalne negatywne skutki związane z tą praktyką. Oto kilka przykładów:

1. Obciążenie administracyjne: Przygotowanie raportów niefinansowych może wiązać się z dodatkowym obciążeniem administracyjnym dla organizacji. Zebranie i analiza danych, opracowanie raportów zgodnie z określonymi wskaźnikami oraz regularne aktualizowanie informacji wymaga czasu i zasobów.
2. Brak jednolitych miar i porównywalności: W przypadku raportowania finansowego istnieją ściśle określone standardy i miary, co ułatwia porównywalność danych między różnymi organizacjami. W przypadku raportowania niefinansowego nadal brakuje jednolitych miar i międzynarodowych standardów, co może utrudniać porównanie wyników między organizacjami, jak na ten momenty.
3. Ryzyko „zielonego prania”: Niektóre organizacje mogą używać raportów niefinansowych jako narzędzia do poprawy swojego wizerunku i pozyskiwania klientów, bez rzeczywistego zaangażowania w praktyki zrównoważonego rozwoju. Istnieje ryzyko, że takie działania mogą prowadzić do tzw. „zielonego prania” (greenwashing), czyli przedstawiania siebie jako bardziej zrównoważonej organizacji niż w rzeczywistości.
4. Nadmiar informacji: Przy dużej ilości informacji dostępnych w raportach niefinansowych istnieje ryzyko, że niektóre kluczowe aspekty mogą zostać zagubione lub niezauważone. Przesyt informacyjny może utrudniać czytelnikom
   i interesariuszom skuteczne zrozumienie i ocenę kluczowych wyzwań społecznych, środowiskowych i zarządczych organizacji.

Mimo tych potencjalnych negatywnych skutków, raportowanie niefinansowe wciąż odgrywa istotną rolę w promowaniu odpowiedzialności społecznej i środowiskowej organizacji oraz w budowaniu zaufania interesariuszy. Ważne jest jednak, aby organizacje starannie analizowały swoje cele i strategie raportowania, aby maksymalizować korzyści i minimalizować ewentualne negatywne skutki.

Przypisy:

¹ Sprawozdanie na temat informacji niefinansowych Grupy Żywiec S.A. oraz Grupy Kapitałowej Żywiec S.A. za rok 2018, https://grupazywiec.pl/reports/sprawozdanie-na-temat-informacji-niefinansowych-grupy-zywiec-s-a-oraz-grupy-kapitalowej-zywiec-s-a-za-rok-2018/ [dostęp 16.06.2023]

² M. Wójcik-Jurkiewicz, (2020), Raportowanie niefinansowe banków z perspektywy społecznie odpowiedzialnej, Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości, 108(164), s. 210.

³ Zrównoważony rozwój. Wprowadzenie i ramy regulacyjne, https://www.knf.gov.pl/dla_rynku/Finansowanie_zrownowazonego_rozwoju/zrownowazony_rozwoju [dostęp 18.06.2023].

⁴ Co to jest model biznesowy i jak go zweryfikować?, https://startup.pfr.pl/pl/baza-wiedzy/artykuly/co-to-jest-model-biznesowy-i-jak-go-zweryfikowac/ [dostęp 18.06.2023].

⁵ Raportowanie niefinansowe. Poradnik dla raportujących, https://mf-arch2.mf.gov.pl/c/document_library/get_file?uuid=041fa0d5-333b-4074-b583-6465cda2f687&groupId=764034 [dostęp 18.06.2023].

⁶ First Set of draft ESRS, https://www.efrag.org/lab6 [dostęp 20.06.2023].

Źródło obrazka wyróżniającego: Image by Freepik